Ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2019 έχει μια ιδιαιτερότητα: Είναι ο πρώτος κρατικός προϋπολογισμός μετά το 2009 που διαμορφώνεται από την ελληνική κυβέρνηση χωρίς την άμεση εμπλοκή των δανειστών. Ως εκ τούτου έχουν διαμορφωθεί σοβαρές προσδοκίες για χαλάρωση, τουλάχιστον, του αυστηρού μακροοικονομικού πλαισίου.
Τα περιθώρια ωστόσο χάραξης της οικονομικής πολιτικής περιορίζονται σοβαρά λόγω του κύκλου συντονισμού οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου και του πλαισίου ενισχυμένης εποπτείας.
Επιπλέον, κατά την εκτίμηση της ΓΣΕΒΕΕ, η συνεχής επιδίωξη πρωτογενών πλεονασμάτων πάνω από τα συμφωνημένα επίπεδα του 3,5% του ΑΕΠ πιθανότατα θα συμπιέσουν τον ιδιωτικό τομέα, τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, γεγονός που αποτυπώνεται και από τον περαιτέρω περιορισμό των προγραμμάτων δημοσίων επενδύσεων.
Παρόλο που η ελληνική οικονομία κατορθώνει να επιτύχει και φέτος θετικό δημοσιονομικό πλεόνασμα, σημαντικές εκκρεμότητες παραμένουν, όπως η αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τον ιδιωτικό τομέα για τις οποίες, όπως εκτιμά η ΓΣΕΒΕΕ, κάθε νέα καθυστέρηση οδηγεί σε απώλεια της αναπτυξιακής δυναμικής και περιορίζει τις προοπτικές της ελληνικής επιχειρηματικότητας. Επιπλέον και δεδομένου ότι η επιχειρηματική δραστηριότητα συντελείται σε περιβάλλον ιδιαίτερα υψηλής φορολόγησης είναι προφανές ότι το μέρισμα από την μεγέθυνση της ελληνικής οικονομίας δεν διαχέεται στο σύνολο της επιχειρηματικότητας.
Σχετικά αρχεία: